"ALLES VALT OF STAAT MET DE HOEVEELHEID ZELFLIEFDE DIE JE ERVAART"
Lekker onderuitgezakt met mijn hand door mijn haar en ineens voelde ik het, een kale plek!
Ik schoot overeind, liep naar de badkamer ik keek angstig voor wat ik zou aantreffen in de spiegel. Wat ik met mijn hand voelde werd nu zichtbaar. Een kale plek. Zo groot als een 2 euro muntstuk, net schuin boven mijn rechteroor. Nee! Mijn haar! Mijn mooie dikke bos met haar! Dit kan niet waar zijn. Ik sloeg dicht, liep terug naar de woonkamer en keek mijn vriend aan. Zonder woorden. Zonder te weten wat er aan de hand was zag hij de paniek in mijn ogen en stond op, liep naar me toe en hield me vast. Stevig vast.
Tranen rolden over mijn wangen. Wat gebeurt er?
Ron zei niets, hij hield me nog steeds vast en wiegde me heen en weer.
We zijn op dat moment in blijde verwachting van ons eerste kindje. De roze wolk was al even weg want ik had HG zwangerschap (hyperemesis gravidarum). Ernstige misselijkheid en overgeven tot uitdroging en ziekenhuisopname toe. En nu dit haarverlies erbij. Het begin van het loslaten. Loslaten van de controle.....
Mijn hoofd draaide overuren. Ik wilde er niet aan geloven. Controle loslaten. Weet je wel hoe eng dat is. Vooral als je gevangen zit in je eigen lichaam. Oja, halverwege de zwangerschap besloot mijn werkgever mijn contract niet te verlengen want, "je bent al zolang ziek thuis met deze misselijkheid, hoelang gaat dat nog duren?' Ik begreep er niets van, nooit ziek geweest, altijd meer gewerkt dan nodig en nu dit?? Ik verloor de controle, mijn haar én mijn baan!
het mentale spel is begonnen
In het voorjaar werd onze zoon Ronan gezond geboren en direct verdween de misselijkheid en het overgeven. Halleluja! Yes! Niet meer gevangen in mijn lichaam, Ronan was een voorbeeldige baby en ik had weer werk. Alle reden om een gelukkige vrouw te zijn. Toch?
Ik schoot weer lekker in de 'controle' en zette mijn grootste masker op.
Het haarverlies probeerde ik te camoufleren met een petje of ik droeg het haar in een staart. Gewoon of het er niet was. Het zou goed komen, want het hoort erbij, haarverlies tijdens de zwangerschap, werd me verteld door andere moeders. 'Het komt goed Helga, echt'. Na een half jaar toch maar eens naar de huisarts te gaan. Die schrok en verwees me met spoed door naar de dermatoloog. De dermatoloog schrok ook, diagnose alopecia areata. Ik mocht dezelfde middag terugkomen voor cortisoninjecties. Helaas bleef het uitvallen en inmiddels was mijn haaruitval zo heftig dat ik een pruik/haarwerk nodig had. Ik koos eerst een 'goedkopere' (wat zijn die dingen duur!) maar later wilde ik toch echt een pruik die 6 weken zou blijven zitten. Gewoon als echt haar, niet anders zijn dan anderen, ik wilde namelijk niet opvallen. Ik wilde het onzichtbare type zijn. Wilde niet dagelijks de confrontatie voor de spiegel. 'Dat kan mevrouw, geen probleem....' zei de kapper. Kosten: €4000,= per jaar. Verslagen stapte ik op de fiets en voelde de tranen brandden in mijn ogen.
'Waar ben ik mee bezig?' 'Van al dat geld kan ik zoveel mooie dingen doen met mijn gezin.' Het gezin wat van mij houdt, zoals ik ben. De liefde zit niet in mijn haar, mijn kleding, mijn ogen. Het zit van binnen. Ineens voelde ik het! Samen op vakantie kan ook zonder mijn haar. Het is niet alleen mijn gezin die van mij houdt, IK moest ook van mezelf gaan houden! Zonder mijn dikke bos haar. De liefde die ik zoek komt van binnenuit. De weerstand en daarmee de controle verdween. Er kwam rust, innerlijke rust. Ik liet het (letterlijk) los. Het begin van een prachtige reis.
Februari 2023: het is genoeg! Mijn besluit stond vast! Ik begon te huilen en hield niet meer op. Het besef dat mijn laatste lange lokken mij niet meer sierden. Hét moment waar ik al meer dan 10 jaar bang voor was, was aangebroken. Ik belde mijn kapper en 8 maart 18.30 uur zou het gaan gebeuren, mijn laatste lange lokken worden afgeschoren. 4 Maart heb ik heeeeeel lang onder de douche gestaan. Mijn haren wel 10 x gewassen. Bewust van het feit dat dit de allerlaatste keer zou zijn dat ik ooit mijn haren zou gaan wassen. Elke haar heb ik huilend van de kruin tot aan het puntje door mijn vingers laten glijden.....dag lieve haren, bedankt voor alles. Het is goed zo, het is tijd om het nu 'alleen' te doen.
Fast forward: Februari 2023: het is genoeg! Mijn besluit stond vast! Ik begon te huilen en hield niet meer op. Het besef dat mijn laatste lange lokken mij niet meer sierden. Hét moment waar ik al meer dan 10 jaar bang voor was, was aangebroken. Ik belde mijn kapper en 8 maart 18.30 uur zou het gaan gebeuren, mijn laatste lange lokken worden afgeschoren. 4 Maart heb ik echt
heeeeeel lang onder de douche gestaan. Mijn haren wel 10 x gewassen. Bewust van het feit dat dit de allerlaatste keer zou zijn dat ik ooit mijn haren zou gaan wassen. Elke haar heb ik huilend van de kruin tot aan het puntje door mijn vingers laten glijden.....dag lieve haren, bedankt voor alles. Het is goed zo, het is tijd om het nu 'alleen' te doen.
Woensdag 8 maart 2023: Wow! Niet normaal mooi was het!
's Middags zijn we (zoals het bij ons past) naar een kroeg gegaan van een vriend van ons. Daar hebben we met onze jongens en een paar dierbare mensen wat gedronken, gegeten, gelachen, gehuild, gedeeld. 's Avonds was het zover: we gingen met zijn allen naar mijn liefste kapper Jeroen. Ik zat in de stoel met al mijn dierbare mensen om mij heen. Samen zouden we er een liefdevol en waardevol moment van maken. Jeroen gaf ons alle tijd voordat de tondeuse erover heen ging. De tranen kwamen. Gek genoeg niet van verdriet, maar van opluchting.... 11 jaar shit zou van mij afgeschoren worden! Elke lok die eraf ging werd vervangen door een dosis zelfliefde! Het was zo mooi! Een afscheid maar ook een welkom!
Welkom lieve ik!
Niet meer verstopt onder mijn laatste haren, lekker puur, ik ben goed zoals ik ben.
Het moment dat je jezelf accepteert, zonder oordeel, zonder voorwaarden, verander je alles!'
Ze hadden gelijk, HET KOMT GOED!
Niet wat ik toen in gedachten had, maar, het is goedgekomen!
Dit gevoel! Wauw, daar wil ik meer van! Zelfliefde!
Ik wilde kennismaken met energetisch werk om mijn doel te bereiken, want het was duidelijk dat de liefde die ik zoek van binnenuit komt.
Onvoorwaardelijke zelfliefde
En het is me gelukt!
De wet van aantrekking, Reiki, kundalini, Nei therapie, opstellingen, innerlijk werk. Het is allemaal voorbij gekomen. Het heeft me zoveel gebracht. Alle antwoorden zitten gewoon in jou. De kunst is om het jezelf te gunnen ze te 'horen'.
.
Ik wil iedereen énorm bedanken die ook maar íets heeft betekent (en dat zijn er veel!) om deze bumpy ride aangenamer te maken voor mij en mijn gezin. Door al deze prachtige ervaringen (zoveel meer dan ik heb beschreven) ben ik de vrouw geworden wie ik nu ben. De vrouw die onvoorwaardelijk van haarzelf houdt en al deze levenservaringen heeft samengepakt tot een liefdevolle coachingspraktijk. Want dít, dit wil ik ook voor andere vrouwen! Echt, het leven is zo mooi.
Ik heb opleidingen gevolgd, Reiki 1, Energetisch therapeut, HG (hyperemesis gravidarum) coach, EGT (energetisch gezinstherapeut), AT (alleengeboren tweeling) coach en tot slot de kundalini training. Met alle tools vanuit de opleidingen en mijn persoonlijke ervaringen kan ik jou een warm welkom bieden in mijn praktijk.
Eeuwig dankbaar voor deze reis wil ik jullie graag uitnodigen om mijn website te bezoeken.
Hier vind je een warme plek waar coaching en inspiratie samenkomen, speciaal voor vrouwen die willen groeien in het omarmen van zichzelf. Want: 'Het moment dat je jezelf accepteert, zonder oordeel, zonder voorwaarden, verander je alles!'
Veel liefs,
Reactie plaatsen
Reacties